De oude rotten van De Kift versus de jonge honden van Rats on Rafts. Poëtische fanfare–punk versus urgente post-punk dus. De Rats bewerken nummers van De Kift en andersom. Het botst, het schuurt en soms staat het lijnrecht tegenover elkaar om weer eensgezind samen te komen in stampende ritmes en raggende gitaren. Of zijn het blazers?

De Kift en Rats on Rafts staan met 11 (elf!) man op het podium wat resulteert in één bal energie die het ene moment over je heen rolt om dan weer een totaal onverwachte kant op te stuiteren.

De Kift vs Rats on Rafts

De Kift heeft zijn wortels in punk en fanfare en ontwikkelde een sterke hang naar literatuur en theater. Ze vierden hun 25-jarig bestaan in 2013 en brachten in 2014 het tiende studioalbum Bidonville uit dat volgens OOR ‘sterker dan ooit’ was.

Rats on Rafts ”de meest urgente Rotterdamse band van nu,” volgens 3voor12. Organisch,  rauw en recht voor z’n raap. De band werd in 2008 opgericht en was in 2012 3FM Serious Talent. Na hun eerste plaat The Moon is Big brachten ze in oktober 2015 het tweede album Tape His uit.

De twee bands sloten zich een maand lang op in het koude, donkere en leegstaande poppodium De Kade in Zaandam om het album volledig analoog op te nemen.

The Homesick

Amper droog achter de oren waren ze, toen The Homesick in 2015 zich voor het eerst liet gelden in Altstadt. Soms puntig, dan weer uitgesponnen: noisy popliedjes die onverwachte wendingen nemen.
Al snel tourde de band met Rats on Rafts door Nederland en festivals als Le Guess Who?, Incubate en Where The Wild Things Are volgden. Nu, honderden speeluren later, is daar het langverwachte debuut Youth Hunt.  Het opgroeien in een plattelandsregio sijpelt door, maar The Homesick is eigenzinniger dan ooit.